Ze zeggen dat je al die opvoedingsadviezen niet moet lezen omdat ze toch om de haverklap achterhaald zijn. Over het algemeen sta ik redelijk sceptisch tegenover wetenschappelijke studies maar voor 1 soort heb ik een uitgesproken interesse :het type onderzoek dat mij inzicht geeft in natuurlijke patronen en processen.
Tijdens mijn zwangerschappen was ik telkens behoorlijk onder de indruk van hoe de natuur wonderbaarlijk goed in elkaar steekt. Dan bedoel ik niet alleen dat er eerst melktanden zijn voor een kleine schedel maar ook hoe een vrouwenlichaam hormonaal verandert om een nieuwe aardbewoner te maken, te baren en te voeden.
Millennia lang heeft de mens zich voortgeplant en allerhande ontberingen overleefd. Zonder opvoedingsadviezen, puur op instinct. Het is relatief recent dat we ons van de natuur distantiëren. Wanneer moeten we de baby oppakken? Hoelang mag de baby bij ons slapen? Hoe moeten we hem vasthouden? Hoeveel tijd moet er tussen voedingen?
Het was pas na de geboorte van mijn eerste kind dat mijn moederinstinct zich zou verzetten tegen heel wat gebruiken. Ik heb aan de lijve ondervonden hoe mijn lichaam afgestemd was op mijn borelingen en daar had mijn kennis weinig mee te maken. Geleidelijk aan kwamen steeds meer mensen, artikels, boeken op mijn pad die mij geruststelden dat mijn keuzes strookten met de natuur. Daar bovenop ontdekte ik nog meerdere dingen die ik vanuit mijn culturele conditionering, nooit in vraag stelde. Het is bijzonder leerrijk en inspirerend.
Het lijkt wel dat hoe minder we ons dagdagelijks zorgen moeten maken om te overleven, hoe meer we ons eigenlijk over opvoedingstheorieën buigen. Iets zegt mij dat de uitdagingen van morgen niet draaien om materiële overleving maar om socio-emotionele kracht. Als we de WHO moeten geloven, zullen de cijfers over psychisch leed de pannen uitslaan als we voordoen zoals we bezig zijn. Tijd dus om de volwassenen van morgen te voorzien van een gezonde portie zelfvertrouwen, frustratietolerantie, veerkracht, een sociaal en moreel kompas, zelfredzaamheid, verantwoordelijkheidszin en bovenal het vermogen om zich aan te passen.
Omdat ik verdrink in de hoeveelheid aan informatie, vind ik het nuttig voor mezelf om hierover te schrijven. Het helpt mij de informatie te vertalen naar en te verankeren in mijn dagelijkse realiteit. Ieder die geïnteresseerd is in mijn ontdekkingsreis en zich graag laat inspireren, is welgekomen om deze blog te volgen.